WK. ROSMALEN

W.K. ROSMALEN

Dit jaar vond het wk plaats in ons buurland, namelijk in het Autotron van het Nederlandse Rosmalen er werden 22.500 vogels samen gebracht om te strijden voor de wereldtitels in hun klasse.

Gezien de hoge kwaliteit der vogels van de leden van de “Vlaamse Border en Fife- fancy club”, en de medailles welke zij steeds wisten weg te kapen op voorgaande WK. deelnames konden zij ook hier in Rosmalen niet ontbreken. Verschillende leden namen deel met hun beste postuurvogels, de resultaten mochten dan ook gezien worden.

Het partnerchip Winkelmans-Torfs behaalde met Goud en Zilver voor de tiende maal waarvan acht maal na elkaar een wereldtitel bij de Borders. Een zeer vervelend voorval zal er voor zorgen dat Willy&Maurice dit kampioenschap niet snel zullen vergeten en er steeds met een negatieve nasmaak zullen aan terugdenken. Het is namelijk zo dat de Border welke de wereldtitel wist te behalen vermoedelijk bij het uitkorven gestolen werd. Bij hun laatste passage op zondag rond vijf uur was hij nog aanwezig en op maandagmorgen was hij weg? Dat Hasselt te wensen overliet aan verlichting kan men niet ontkennen, maar men kan de bewaking best boven de verlichting als prioriteit stellen. In Bari kon men de inrichters niets verwijten de bewaking was top, uitgevoerd door professionele mensen om diefstal zo veel mogelijk te voorkomen, ik stel me de vraag of ze ditmaal ook top was?

 René Vercammen van het partnerchip Vercammen-Schoovaerts slaagde er zelfs in om als gekende Gloster kweker een gouden mediale te behalen met Fife- Fancy. Gegroeid uit Fife-fancy kanaries die dienst deden als pleegouders, kon hij het niet laten om zijn kennis en inzicht te gebruiken om deze in enkele jaren op te waarderen tot wereldkampioen.

Ook Werner Van Dessel schoof bij aan tafel om zijn deel van de medailles op te eisen, na een prachtig seizoen met talrijke glansprestaties voor zijn super Fife –Fancy’s wist hij met zilver en brons ook hier te bevestigen. Dat hij een vaste waarde is binnen de wereld van Fife –Fancy bewijst hij door voor het vijfde jaar na elkaar een medaille te behalen. Dat zijn naam en faam tot ver buiten de grenzen bekend is kon ik zelf vaststellen door de vele vragen van buitenlandse liefhebbers om van zijn vogels iets te kunnen bekomen op het WK.  

'last but not least' wist ook  Dirk Pelgrims weer één medaille te behalen en dit reeds voor een achttal jaren na elkaar. Dirk besloot om dit jaar eens vreemd te gaan, en behaalde dan ook met Japan-Hoso brons. Dit geeft aan dat hij ook van alle markten thuis is, hij wist me nog te vertellen dat hij vorig kweekjaar bij de Fife-fancy vooral inzette op kweekvogels, dat belooft voor volgende jaren.

Wie ook als lid zijnde van de” Vlaamse Border en Fife-Fancy club” zijn steentje wist bij te dragen aan het welslagen van dit WK was niemand minder dan Alex Beylemans. Als internationale keurmeester viel hem dit jaar de eer te beurt om als enige Belgische keurmeester van postuur kanaries te mogen aantreden. Wie Alex beter kent weet dat hij in eer en geweten, en met de nodige technische kennis en ervaring deze taak tot in de puntjes uitgevoerd heeft.

5de Club Show Istanbul Border & Fife Fancy

5^de Club Show Istanbul Border & Fife Fancy 

Op het W.K. in Bari kreeg Willy en Maurice de vraag om als keurmeester te fungeren voor de Istanbul Border & Fife Fancy 5^de Club Show, en werd ze positief beantwoord. Door omstandigheden bleek het voor Maurice niet mogelijk om zijn belofte na te komen. Het was voorzien dat Willy op zaterdag als keurmeester om 13.30  aanvang zou nemen met de keuring, uiteindelijk was het 15.30 voor hij kon starten. Gezien sommige borders een reis van 1000 km achter de rug hadden en de mindere kwaliteit van de verlichting in de hal bleken sommige vogels een vermoeide en slaperige indruk te geven, en namen ze de nodige tijd in beslag om zich te laten zien. Er werd gekeurd op het Engelse systeem naar de beste 7 vogels van de show. Tegen de klok van 19 uur was de klus geklaard, en was de winnaar bekend. Willy liet tijdens de keuring zien dat hij de materie van de border tot in de puntjes beheerst, smaken verschillen natuurlijk maar de beste vogels stonden op de hen toekomende plaats.

Zondag na de middag brachten we een bezoek aan de show, hier konden we een ongelooflijk aantal Yorkshire bewonderen en vaststellen dat de Engelse keurmeesters de lichtere types prefereerden. Dit was niet geheel tot tevredenheid van de liefhebbers en inrichters, we konden zelf vaststellen dat de bevedering soms te wensen overliet maar het volume zat wel daar waar het dient te zitten, wat soms wel eens anders is bij de vogels die men in België te zien krijgt.

Bij de Glosters was te zien dat groen geen kleur is die de Turkse liefhebbers aanspreekt, veel Glosters die overwegend vetstofkleurig waren. Er was wel kwaliteit aanwezig, maar veel vetstofkleurige vogels moeten nog een eindje gaan voor ze het vereiste niveau zullen halen. Hier was het Mark De Keizer met nog twee andere keurmeesters die 1300 Glosters diende te keuren.

Bij de Norwich was het Nottet Alain die de dienst uitmaakte om de vogels van de nodige punten te voorzien, ook een behoorlijk aantal Cresten was aanwezig.

Bij het bezoek aan de Borders kregen we positieve opmerkingen te horen over de verrichte keuring, deze werd nog bevestigd door Engelse keurmeesters die aanwezig waren. Wat de kwaliteit van de aangeboden borders betreft was deze erg verschillend, sommige waren echt wel goed maar groen was ook hier het kind van de rekening.

Het kleine broertje van de Border de Fife fancy blijkt niet zo populair te zijn in Turkije, met 80 aanwezige vogels was dit aan de lage kant. We kregen echt wel kleine vogeltjes te zien die dan ook de typische gebreken lieten zien van die kleinere types. Ik denk dat mits de juiste inbreng van goede Fife fancy exemplaren uit België er een mooie toekomst in het verschiet ligt voor de liefhebber die deze link maakt.

Ook was er een aanzienlijk aantal vogels aanwezig in de verkoopzaal, hier werden vooral de zwaardere rassen en Glosters aangeboden. Aan Yorkshire geen gebrek hier en in een kwaliteit die menig liefhebber in België zou doen watertanden. Ook de grotere frise rassen werden te koop aangeboden, wat men hier niet te zien krijgt zijn houdingvogels ook naar Fife Fancy moet men op zoek gaan.

avde

Que Sera, Sera,

Que Sera, Sera, The future's not ours, to see

 De toekomst kan niemand voorspellen natuurlijk, maar voor wat de toekomst van de “Vlaamse Border en Fife Fancy Club” durf ik te zeggen dat deze er erg rooskleurig uitziet.

De editie 2014 van de club show was weer een voltreffer van formaat nog nooit werden er meer vogels ingeschreven dan dit jaar. Dit moet men wel verdienen natuurlijk, al de eer komt dan ook toe aan een gedreven en enthousiast bestuur dat de club naar steeds hogere regioenen stuwt.

Zonder verleden geen heden, in deze bijdrage kijken we dan ook eens terug in het verleden van de club en laten we de foto’s dit verleden vertellen.

avde

Show van de British Border Fancy Canary Club

Show van de British Border Fancy Canary Club

Voor de derde maal, en het tweede jaar na elkaar brachten Winkelmans & Torfs een bezoek aan de show van de British Border Fancy Canary Club welke plaatsvond op 15&16 november in Fleetwood. Dank zij hun bereidwilligheid kon ik dit bezoek meemaken van op de eerste rij, met dit verslagje laat ik u de sfeer opsnuiven van dit bezoek.

 De eerste maal bezocht Willy en Maurice de show in 2000 het aantal Borders bedroeg toen +-2000, vorig jaar liep het aantal terug naar +-900 en dit jaar naar +-550. De terugval van het aantal vogels neemt erg verontrustende vormen aan, en er is zeker werk aan de winkel om dit te stoppen.

De show vindt plaats in de Marine Hall van Fleedwood een erg karaktervolle locatie, was het niet dat de verlichting van de zaal soms ontoereikend kan genoemd worden. De opstelling van de vogels was voldoende ruim zodat iedereen de kans kreeg om de vogels te bewonderen. Het lagere aantal Borders zorgde er wel voor dat sommige reeksen wat aan bloedarmoede leden zowel naar de kwantiteit van de deelnemende Borders toe als naar de kwaliteit van de reekswinnaars toe. Van de 92 reeksen waarin men kon aantreden werden er in 17 reeksen geen vogels binnengebracht. In 27 reeksen werden voldoende vogels ingeschreven om tot de 7 beste te komen, voor de andere reeksen was het aantal onvoldoende. In de Unflighted Green Variegated Yellow Hen met 28 Borders, en de Unflighted Green Variegated Buff Cock met 29 Borders waren de zwaarste reeksen en bevolkt met erg veel Borders met een uitstekende kwaliteit.

Niets nieuw onder de zon net als in België ziet men op deze show dat de evolutie van de Border in twee verschillende richtingen gaat. Langs de ene kant ziet men de grote zware border die op termijn naar een grotere kooi zal moeten verhuizen. En langs de andere kant de typetjes deze zijn iets minder zwaar en log maar goed afgelijnd en met een perfecte bevedering. De toekomst zal uitmaken waar we uiteindelijk gaan naar evolueren met de Border, men mag natuurlijk niet uit het oog verliezen dat de grootte volgens de standaard nog steeds tussen 14,6 en 15 cm moet zijn.

En dan de uitslag:

Best Champion en Best Border in Show PH. Warne

2th best S Percy

3th best G McGougan

4th best C & A Britton

5th best R Hodges

6th, 7th 8th PR Warne

9th K Wadkin

10th PR Warne

Best Champ cl PR Warne

Best Champ Green var C & A Britton

Best Champ Cin K Wadkin

Best Champ Green PR Warne

Best Champ Green 3pd S Percy

Best Champ cin 3pd K Wadkin

Best Champ white PR Warne

Best Champ hy var PR Warne

Best Champ cin var C & A Britton

Het is een open deur intrappen natuurlijk PH. Warne is de terechte winnaar, bij een nauwkeurige observatie van zijn vogels is er maar één terechte conclusie hij heeft gewoon de beste kwaliteit in huis ondanks een minder dominante uitslag.

avde

OOK DIT WAS ONZE SHOW EDITIE 2014

OOK DIT WAS ONZE SHOW EDITIE 2014

De opkomst was weer buiten verwachting goed en zodoende werd het record van het aantal ingeschreven vogels weer maar eens verbroken, met borders en Fife Fancy samen +- 800 vogels.

Wat nieuw was voor deze editie waren de keurmeesters ditmaal afkomstig uit Duitsland en niet zoals steeds voorheen uit Engeland. En net als voorheen werden ze door de ene opgehemeld en door de andere vergruist, niets nieuw onder de zon zou ik zeggen. Wat wel opviel was dat er geen echte verrassingen vielen te noteren aangaande de winnaars. Zowel met Border als met Fife noteerde we de gevestigde namen onder de winnaars.

De show verliep zoals gepland zonder noemenswaardige ongemakken enkel werden we opgeschrikt door een minder prettig voorval op de zaterdag morgen. Het liep al tegen de klok van negen toen bleek dat Paul Huyge nog steeds niet was opgedaagd met zijn Borders. Hij was wel vertrokken in Lichtervelde en op weg naar Pijpelheide maar liet op zich wachten, tot het ontstellende nieuws de zaal bereikte dat een ongeval de oorzaak was van zijn afwezigheid. Buiten zijn eigen wil om was een onvoorzichtige bestuurder de aanleiding voor dit ongeval, door toedoen van zijn gouwgenoot Joël Geldolf bereikten zijn borders dan toch nog de zaal en wisten zich nog te klasseren tussen de beste van de show. Na een omweg langs het ziekenhuis konden Paul en zijn echtgenote in de namiddag huiswaarts keren. We wensen hen dan ook een spoedig herstel toe, en hopen hen volgend jaar terug te mogen zien op onze show.

Veel vogels, deelnemers en bezoekers, een enthousiaste ploeg bestuursleden en helpers, een goede sfeer en mooie prijzen wat wil een mens nog meer. Op de bijgevoegde foto’s kan men zien hoe gezellig het weer was, noteer nu al de datum voor volgend jaar en houd hem vrij zodat ook u hier kan bijzijn Er staat dan ook niets in de weg om er mee door te gaan, op naar editie 2015 zou ik zeggen.

Avde.